25.4.12

It must have been love,but it's over now..

τόσα λόγια.τόσες υποσχέσεις.
είσαι μόνο δικός μου
 είσαι μόνο δικιά μου
σε αγαπώ
και εγώ
όμορφο μου
είσαι δικιά μου
τόσα πολλά συναισθήματα.τόσα σ'αγαπώ.τόσα απογεύματα στην αγκαλιά σου.
μα πως να ξεχαστούν όλα αυτά.κάθε μέρα σαν την πρώτη.τίποτα δεν άλλαζε.
κάθε μήνας και περισσότερη αγάπη.
κάθε συνάντηση μας,με έκανε και πιο ευτυχισμένη.
στο είχα πει:
"στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου,έζησα όλη μου την ζωή"
χαμογέλασες,με πήρες αγκαλιά και μου έδωσες ένα από τα ωραιότερα φιλιά σου.
και ήταν μοναδική εκείνη η στιγμή.το είδες στα μάτια μου.σου χαμογέλασα και μου είπες:
"αυτό το χαμόγελο σου,μπορεί να με τρελάνει"
Τα έδωσα όλα για την αγάπη,γιατί έτσι πρέπει.Άμα αγαπάς κάποιον τίποτα δεν σου φαίνεται αντάξιο του.


Οι σκέψεις με έχουν τρελάνει.Τόσος καιρός.Τόσες στιγμές..
Παντού μαζί.Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει αν εμείς δεν το θέλαμε.
Εξαφανιζόμασταν για να είμαστε μόνο εγώ και εσύ.
Πάντα ήσουν εδώ.Πάντα θα είμαι εκεί.
Μα πλέον όταν σε έχω τόσο πολύ ανάγκη δεν είναι όπως πριν.
Δεν μπορώ να σε πάρω τηλέφωνο.
Δεν θα έρθεις.Δεν θα ενδιαφερθείς.
Πάει καιρός από τότε που σου είπα σ'αγαπώ,από τότε που με πήρες αγκαλιά.
Με σένα ήμουν ο εαυτός μου.Δεν με ένοιαζε κανείς άλλος.
Ήμασταν εμείς και όλος ο κόσμος μετά.
Η φωνή σου με ανατρίχιαζε,τα μάτια σου με έκαναν να λάμπω,το άγγιγμα σου μου ξύπναγε συναισθήματα που είχα ξεχάσει..

 
 

 Δεν έχεις φύγει στιγμή από τις σκέψεις μου.Κάθε μου κίνηση να σου εσύ εκεί.Σχηματίζετε η φιγούρα σου στο μυαλό μου.Ο αριθμός σου είναι ξεκάθαρος.Μια φωνή μου λέει πάρτον τηλέφωνο. Κάντο τώρα.Δεν έχεις τίποτα να χάσεις.Μα διστάζω. Παύση.Σκέφτομαι τόσο έντονα,τόσο γρήγορα.Το μυαλό μου είναι θολωμένο.Να κάνω αυτό που θέλει η καρδιά ή αυτό που λέει η λογική.Ακολουθώ την καρδιά.Σχηματίζω τον αριθμό σου χωρίς δισταγμό_καλεί_το σηκώνεις ακούω την φωνή σου.Κατεβαίνω τα σκαλιά βιαστικά και είσαι εκεί.Σε βλέπω απέναντι μου.Μυρίζω ήδη το άρωμά σου.Είμαι δίπλα σου.Με ρωτάς τι έγινε.Θολώνει το μυαλό μου πάλι.Δεν ξέρω_γιατί σε πήρα;Α!ναι,μου έλειψες.Ήθελα να σε δω.Μιλάμε.Ο χρόνος τρέχει.Βρέχει.Όπως την πρώτη φορά.Θυμάσαι;Πλησιάζουμε πιο κοντά.Κολλάμε ο ένας πάνω στον άλλον.Κάθε σου λέξη με τρελαίνει.Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα.Σιωπή.Κοιταζόμαστε.Ξέρεις τι σκέφτομαι.Το βλέπεις στα μάτια μου.Με ξέρεις καλά.Παίρνεις μια βαθιά ανάσα και μου λες "ότι θες να κάνεις,κάντο τώρα".Νιώθω το πρόσωπό μου να παίρνει φωτιά.Μένω ακίνητη και σε κοιτάζω κατευθείαν μέσα στα μάτια.Ξέρω τι σκέφτεσαι.Το βλέπω στα μάτια σου.Σε ξέρω καλά.Ακόμα και αν έχει περάσει καιρός,για να βρεθούμε,για να μιλήσουμε,το βλέπουμε στα βλέμματα μας.Αγαπιόμαστε!Με ρωτάς τι σκέφτομαι.Δακρύζω.Με κοιτάς παραξενεμένος.Δειλιάζω να μιλήσω.Δαγκώνω τα χείλη μου.Ψιθυρίζω -σε θέλω πίσω,θέλω να τα ξαναβρούμε- με κοιτάς χαμένος.Δεν ξέρεις τι να πεις.Ποτέ δεν σου είχα πει τι σκέφτομαι.Μου λες είναι δύσκολο,όχι ακατόρθωτο,μπορεί στο μέλλον να είμαστε ξανά μαζί.Σιωπή.Αμηχανία.Ήξερα πως δεν θα κατέληγε πουθενά από την αρχή.Αλλά μου πες πως αν φοβάμαι να δοκιμάζω,θα φοβάμαι και να ζω.Πέρασε η ώρα.Γυρνάω σπίτι.Σκέφτομαι όλα αυτά που έχουν γίνει.Γιατί ήμασταν μαζί;Γιατί κάναμε τα πάντα για να είμαστε μαζί;Γιατί τα παρατήσαμε όλα για να είμαστε μαζί;Γιατί αγαπηθήκαμε;Το κεφάλι μου πάει να σπάσει.Δακρύζω πάλι.Στο μυαλό μου μόνο εγώ και εσύ..
 Απόψε χάσαμε και οι δυο,αυτός που φεύγει δεν νικά πως να στο πω και αυτός που μένει δεν ξεχνά πως να στο πω,απόψε χάσαμε καρδιά μου και οι δυο..


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ονειρα